Zowel als musicus, theoreticus en workshopleider is Prévost een factor van betekenis in de ontwikkeling van de Europese improvisatiemuziek vanaf de jaren zestig. Eddie kwam in maart 2003 op uitnodiging van WORM naar Rotterdam, om de improvisatietalenten van conservatoriumstudenten aan te scherpen. De R:IP greep deze gelegenheid aan om twee dagdelen met hem te werken, en wierf daarvoor een groep van maar liefst achttien toegewijde deelnemers.

Prévost begon zijn muzikale loopbaan als slagwerker in traditionele jazz zoals die in de jaren zestig in Groot-Brittannië furore maakte. In 1965 verenigde hij zich met gitarist Keith Rowe, saxofonist Lou Gare en componist Cornelius Cardew in het ensemble AMM (Association of Meta Musicians). De leden waren geïnspireerd door jazz, maar wilden met AMM de muziek in een eigen richting verder ontwikkelen, onafhankelijk van de esthetische normen die voor wat de jazz betreft een Amerikaanse aangelegenheid waren. Het improvisatie-element werd door hen los gedacht van de structuren die binnen de jazz in ontwikkeling waren. Muziek werd een proces van onderzoeken en uitvinden, improvisatie betekende het vermogen om in elke uitvoering een nieuw stuk muziek neer te zetten. AMM heeft in haar lange bestaan (tegenwoordig met pianist John Tilbury) consequent aan dat onderzoek gewerkt. Wie dat gevolgd heeft (en het kan nog met terugwerkende kracht, aan de hand van de cd-uitgaven) kan vaststellen dat het ensemble haar vernieuwingsdrang heeft gevolgd zonder haar wortels te verloochenen. De muziek heeft zich vanuit een herkenbaar free jazz idioom langzaam ontwikkeld in een richting van meer abstract klank- en structuuronderzoek, steeds met gebruikmaking van nieuw gevonden mogelijkheden van hetzelfde instrumentarium of met zelfbedachte modificaties daarvan. Daardoor hebben de musici zich niet vervreemd van de hoofdstroom in de Britse improvisatiemuziek, maar hebben ze daarentegen mede richting eraan gegeven, en tegelijk inspiratie geboden aan vernieuwende geesten in andere muziekstromingen. 

Het werk van Eddie Prévost en van AMM laat zien dat de 'vrije improvisatie' niet een gedateerde fase in de muziekhistorie is, maar een artistiek uitgangspunt waarmee je nog lang vooruit kan, mits het credo van 'invention' centraal staat. Daarom ziet de R:IP hem als een natuurlijke bondgenoot. Sinds 1999 leidt Prévost bij het London Musicians Collective een wekelijkse serie workshops waarin een samenwerkingsstrategie voor improvisaties met grote ensembles ontwikkeld wordt. Vrije improvisaties door een groot collectief: het moeilijkste dat er is. Van workshopdeelnemers vraagt Prévost het volgende: 
1. to have an open mind about what making music might be about. 
2. to be prepared to work in whatever musical context is suggested.
Hij voegt daaraan toe: 'One of the criteria for gauging the success of any workshop is: that there are more questions about the process of making music, after the workshop, than I had at the beginning.' Tijdens de workshop in Rotterdam stimuleerde hij de deelnemers iets heel individueels neer te zetten, en zo min mogelijk te refereren aan bestaande muziek. Hij liet de musici werken in snel wisselende combinaties van duo's tot sextetten. Zo konden de deelnemers het kleurenpalet van de grote groep tot zich door laten dringen, terwijl de aangebrachte structuur behoedde voor de chaos die bij een collectieve improvisatie op de loer ligt. 
 

Wie nieuwgierig is naar werk van AMM kan terecht in de WORMshop op Rochussenstraat 169. En kijk eens op www.matchlessrecordings.com. Een snedig interview met Eddie staat in het R:IP-bulletin van oktober 2001 en is na te lezen op www.monastery.nl/bulletin.